‘We hebben gedaan wat we moesten doen’

Bijschrift foto: Edwin Assen was zondag even terug op ’t Alterbarg in Zweeloo. Op 27 mei werd de scheidsrechter tijdens de wedstrijd Sweel (zon) – WKE’16 getroffen door een hartinfarct. Dankzij het adequaat optreden van Caroll Wolff, Maureen Reuvers, Ageeth Baas en Jan Hidding werd zijn leven gered. Voor de 52-jarige Assen zijn het echte helden, al ziet het viertal dat zelf anders. ‘We hebben gedaan wat we moesten doen.’ Op de foto ontbreekt Maureen Reuvers. (Foto: Gerda Looije)

 

Viertal redt het leven van scheidsrechter Edwin Assen

‘We willen geen complimenten, maar we hopen dat iedereen een reanimatiecursus gaat volgen.’ Dat zeggen Caroll Wolff, Maureen Reuvers, Ageeth Baas en Jan Hidding.

Het leven van Edwin Assen wordt op zondag 27 mei j.l. gered door het viertal, als ze op sportpark ‘t Alterbarg in Zweeloo direct handelend optreden wanneer de 52-jarige scheidsrechter wordt getroffen door een hartinfarct. ‘Edwin heeft veel geluk gehad, maar lang niet in alle gevallen is dat zo. Niet iedereen weet wat te doen bij een hartstilstand. Het is ontzettend belangrijk dat er mensen zijn die kunnen reanimeren en bekend zijn met de AED.’ De situatie heeft Caroll, Maureen, Ageeth en Jan wel even weer met de neus op de feiten gedrukt, zoiets kan overal en op elk moment gebeuren. ‘Daarom is het ook zo van belang dat zoveel mogelijk mensen eerste hulp kunnen verlenen.’

Van supporter naar hulpverlener

Maureen Reuvers werkt als HBO-verpleegkundige op de sectie ‘Hart ’van het St. Antonius Ziekenhuis in Utrecht. Ze stond op die zonnige zondag als supporter van Sweel (zon) aan de lijn naar de verrichtingen van haar broers Jesper en Jorrit te kijken, maar ineens brak er paniek uit. ‘Vanuit diverse kanten werd er geroepen…de scheids is onwel geworden….  en werd er onmiddellijk gevraagd om een AED. Ik ben direct ter plaatse gekomen en heb samen met Caroll, Ageeth en Jan zonder maar één seconde aarzeling de reanimatie gestart.’

 

Inzet foto: Maureen Reuvers (22) is als HBO-verpleegkundige werkzaam in het St. Antonius Ziekenhuis in Utrecht, maar op 27 mei verrichtte zij op ’t Alterbarg levensreddend werk.

‘Fantastisch teamwerk’

Maureen moest op zichzelf vertrouwen. De kleedkamer van het sportcomplex ”t Alterbarg is immers wel even iets anders dan haar vertrouwde ziekenhuisomgeving, met alle denkbare apparatuur binnen handbereik. Samen met Caroll, Jan en Ageeth krijgt ze de zaak die zondag echter snel onder controle. ‘Ik ben meteen met hartmassage begonnen, Ageeth deed de beademing. Jan en Caroll behielden het overzicht en coachten ons door de reanimatie heen. Het was fantastisch teamwerk’, blikt Maureen terug.

Jan: ‘onmiddellijk in actie!’

Jan Hidding heeft dat ook zo ervaren. De inwoner van Gees hield het hoofd koel en heeft net als Ageeth een EHBO-diploma. ‘Op het veld leek het eerst allemaal beheersbaar, maar in de kleedkamer zagen we direct dat het mis was. Edwin kreeg een hartstilstand en er was voor ons slechts één motto: kom onmiddellijk in actie! Ik legde Edwin op de grond en we gingen direct over op reanimeren.’

Caroll: ‘Net zoals uit boekje’

Caroll Wolff uit Emmen is instructeur Oranje Kruis en had in de kantine net haar kopje koffie in handen, toen ze door WKE’16-voorzitter Harm Bakker van de ernst van de situatie op de hoogte werd gebracht. ‘Ik ging direct naar de kleedkamer en zag dat Maureen en Ageeth al volop bezig waren. Jan trof voorbereidingen om de AED aan te sluiten. Hierbij heb ik geholpen en daarna begon ik samen met Jan te coachen: hard op tellen, zeggen wanneer de beademing gestart moest worden en informatie verstrekken over de analyse van de AED. Elke 2 minuten wordt een nieuwe analyse uitgevoerd. Ondertussen vragen beantwoorden van Frank Brookman, die 112 aan de lijn had. Toen Edwin bijkwam heb ik met hem gepraat tot het moment dat hij in de ambulance werd afgevoerd. Door adequaat reageren, onze samenwerking en goed gebruik van de AED, kan Edwin het gelukkig navertellen.’

Ageeth: Kennis én AED beschikbaar

Voor Ageeth Baas uit Aalden, verzorgster van de hoofdmacht van Sweel (zon), was het de tweede keer dat ze een reanimatie in praktijk moest brengen. ‘Je ziet en je voelt dat er geen tijd meer is om na te denken: een moment van aarzeling kan al fataal zijn.’ De stappen die op zo’n moment gemaakt worden zijn volgens Ageeth van levensbelang. ‘Een reanimatie zo snel mogelijk opstarten is het meest spannend. De kennis én de apparatuur moet immers direct beschikbaar zijn. Edwin had in dit geval veel geluk, aangezien er voldoende omstanders waren die eerste hulp konden bieden en konden reanimeren. Dit heeft letterlijk zijn leven gered.’ 

Opluchting

Na de succesvolle reanimatie kwamen de ambulancebroeders de kleedkamer binnen. Voor Caroll, Maureen, Ageeth en Jan een opluchting dat Edwin weer bij kennis was en dat hulpdiensten het overnamen. De spanning vloeide bij het viertal langzaam weg, maar de echte emoties en de tranen kwamen pas enkele uren later. Dan dringt pas echt door dat ze het leven van Edwin hebben gered. Inmiddels is Edwin dan al gedotterd, want die noodzaak bleek direct bij de eerste diagnose in het ziekenhuis.

Edwin terug op ’t Alterbarg

Edwin Assen was afgelopen zondag weer even terug op ’t Alterbarg. Zijn gedachten zijn nog vaak bij dat bijna fatale moment. ‘Het duel Sweel (zon) – WKE’16 was amper twintig minuten onderweg. Het was warm en ik had al snel had in de gaten dat er iets mis was. Rennen kon niet meer, zachtjes lopen en daarna ben ik snel gaan zitten. In de kleedkamer een hartinfarct en dankzij een goede reanimatieaanpak heel snel weer bij kennis. Dat is mijn geluk geweest.’

Meerdere engeltjes

Edwin beseft dat er meerdere engeltjes op zijn schouders hebben gezeten. ‘Ik denk uiteraard nog heel vaak aan Caroll, Maureen, Ageeth en Jan, die me gereanimeerd hebben. Zij hebben ontzettend doortastend opgetreden, maar ook een heel moeilijk moment meegemaakt.’ Voor Edwin zijn het echte helden, al zien ze dat zelf anders. ‘We hebben gedaan wat we moesten doen!’ 

Edwin moet de komende maanden revalideren, maar het gaat inmiddels weer de goede kant op. Hij wil ook mede namens zijn vrouw Hermien het bestuur en vrijwilligers van v.v. Sweel en WKE’16 hartelijk bedanken voor alle goede zorgen en belangstelling. ‘Ik ben iedereen dankbaar en zeer erkentelijk.’