vv Sweel zwaait routinier Theo Wiebing na bijna 1.500 wedstrijden uit : “Nog altijd verliefd op de bal”
De historie van het voetbal in Zweeloo kent talrijke excentrieke voetballers. Geroemd om hun passie, talent en schitterende traptechniek. Voetballers die verliefd waren op de bal en altijd net even iets meer tijd hadden om hun tegenstander in de luren te leggen in vergelijking met hun minder getalenteerde ploeggenoten.
Theo Wiebing was zo’n speler die er echt bovenuit stak. Niet alleen vanwege zijn techniek, maar toch vooral dankzij zijn liefde voor het spel.
Opgegroeid met de bal
Theo was er altijd. Op wedstrijden en op trainingen. Hij groeide op met de bal, kon er uren mee bezig zijn, een voetbaltalent ook. Dat de tweebenige speler tot op 65-jarige leeftijd actief is geweest binnen onze club – met een uitstapje naar vv Emmen – zegt eigenlijk alles : hij heeft aan zijn hoge verwachtingen voldaan en dat is een uitermate knappe prestatie!
Uitgezwaaid
Zijn naam staat sinds dit seizoen echter niet meer op het wedstrijdformulier en dat is even schakelen voor Sweel 4, waar Theo zijn laatste voetbaljaren sleet en waar hij nog altijd kon genieten van de kleedkamerhumor. Deze zomer dacht de geroutineerde middenvelder met stille trom te kunnen vertrekken, maar via dit medium willen we Theo alsnog hartelijk bedanken voor zijn tomeloze inzet.
Stelde zelden teleur
Na iets meer dan vijftig jaar en bijna 1.500 (competitie)wedstrijden zet Theo een punt achter zijn voetballoopbaan. Elke wedstrijd of trainingsavond was het wachten waard, want hij stelde zelden teleur. Dat een rechtervoet voor zoveel vreugde kan zorgen………….! Gelukkig kunnen de liefhebbers er nog van blijven genieten, maar dan wel op het trainingsveld.
Indrukwekkende voetbalcarrière
Het maakt duidelijk dat Theo het voetbal niet kan missen, want nog altijd is de in Wezup geboren en getogen Wiebing verliefd op ‘pielen’ met de bal. In zijn langdurige carrière heeft hij met allerlei variaties vele tegenstanders, maar zelfs ook zijn medespelers meermaals verbijsterd achtergelaten. De precisie die hij als tweebenige speler aan het projectiel wist mee te geven was soms verbluffend. Altijd volledig in balans en vol zelfvertrouwen. Puur voetbalgenot…!
Geweldig inzicht
Als iemand dat kan weten is het Henk Nijenbanning, die jarenlang met Theo Wiebing in de hoofdmacht speelde en daarna vele seizoenen afbouwde in de veteranenteams. “Theo is een sieraad voor het voetbal. Een technisch zeer begaafde speler met een geweldig inzicht, die als geen ander de bal kon afschermen. Bovendien een écht tweebenige voetballer. Dat zie je tegenwoordig nog maar weinig.”
Zwakke punt
Henk vervolgt: “Je was echt een knappe speler als je Theo de bal wist te ontfutselen. Dat was trouwens ook gelijk zijn zwakke punt, Theo kon de bal soms bij het irritante af lang vasthouden, zowel voor de tegenstander als ook voor zijn medespelers…..”
Slepende knieblessure
Henk roemt niet alleen de technisch vaardige kwaliteiten van Theo, maar zeker ook zijn loyaliteit. “Ondanks zijn slepende knieblessure, die Theo nu nog altijd parten speelt, was hij er eigenlijk altijd, zowel op de trainingen als de wedstrijden. En als je het vol kunt houden tot je 65ste, dan ben je een gezegend mens, chapeau Theo!”
Hoogtepunten in overvloed
Hoogtepunten zijn volgens Henk niet op een hand te tellen, maar de kampioenswedstrijd in 1995, thuis tegen Wijster, steekt er met vlag en wimpel bovenuit. Henk was er als speler deelgenoot van: ”Met een enorme punter, ook een kwaliteit van Theo, vanaf zo’n 25 meter, scoorde hij vlak voor rust de uiterst belangrijke 1-1 in rechterbovenhoek, de kansloze Wijster-doelman wanhopig achterlatend op het gras. De wedstrijd eindigde in een moeizame 3-1 overwinning, maar het kampioenschap was binnen, zonder ook maar enig puntverlies!”
