Voor beloftevolle rechtsbuiten Norah Naber (19) is een team zonder trainer als een auto zonder stuur
Norah Naber maakte dit seizoen de overstap naar de senioren. Het voelde aanvankelijk als een sprong in het diepe, maar de 19-jarige aanvalster uit Zweeloo kan terugblikken op een uitstekend seizoen.
Norah speelt als rechtsbuiten en daar voelt ze zich comfortabel. Een beloftevol speelster: sterk en ook snel. Slim en goed aan de bal en ze weet haar teamgenoten goed te vinden.
Ingespeeld
Norah leverde dit seizoen strijd en liet zien van minuut een tot aan het eind honderd procent te kunnen geven. Zelf zegt ze daarover : “In het veld moet ik het grotendeels hebben van mijn snelheid. Daarnaast merk je dat je elkaar echt nodig hebt als team. We zijn goed op elkaar ingespeeld en weten wat we van elkaar kunnen verwachten.”
Overstap naar Vrouwen 1
Twee jaar geleden stond Norah voor de keuze om eventueel in de jeugd te blijven voetballen. “Ik heb er toen bewust voor gekozen om nog niet de overstap naar de senioren te maken, omdat ik het in het meidenteam -17 bijzonder naar de zin had. Dit seizoen heb ik, samen met wat andere meiden de overstap wel gemaakt. Dit was erg spannend na jaren voetballen met hetzelfde groepje meiden waarmee het altijd zo gezellig was”, zegt Norah, die komend schooljaar aan de Hanzehogeschool in Groningen start met het derde leerjaar van de PABO.
Mentaliteit
Een sprong in het diepe doet minder pijn dan een sprong in het ondiepe. Norah kan er wel om lachen en zo voelde het ook voor haar. Ze heeft de mentaliteit om datgene te brengen wat van haar gevraagd wordt. “We hebben bij vv Sweel de luxe van twee vrouwenteams, waarvan het eerste team prestatiegericht is. Vanaf het begin was ik erg gedreven om te presteren om een plekje in het eerste te bemachtigen. Dit maakt de sport ook zo leuk en uitdagend.”
Twee teams, maar wel een echte eenheid
Twee teams, maar volgens Norah wel een echte eenheid. “Door de teamfeestjes en de derde helft in de kantine is de groep in een betrekkelijk korte tijd erg hecht geworden. We zijn dan ook echt één groep, ondanks dat er twee elftallen zijn. Wanneer de één moet voetballen, staat het andere team langs de kant. Het voelt als een vriendinnengroep en het geeft een fijn gevoel dat we met z’n allen op het veld er alles aan willen doen om te winnen. In de kantine komt dan de gezelligheid weer terug met een lekker drankje”, aldus Norah, die sinds het seizoen 2015/16 lid is van vv Sweel.
Hiervoor zat ze drie jaar op dansles, “maar tijdens een schoolkorfbaltoernooi merkte ik dat een teamsport heel goed bij mij paste. Toen heb ik een kijkje genomen op ’t Alterbarg en daar heb ik geen seconde spijt van gehad.”
Maandenlange zoektocht naar trainer-coach
En dan de al maandenlang durende zoektocht naar een trainer-coach voor Sweel Vr1. Het doet zeker geen recht aan de prestaties en motivatie van het team. Norah noemt het erg frustrerend dat de vacature nog steeds niet is ingevuld. “Ja, en dit merk je ook echt in de groep. Dit seizoen zijn we als team heel erg gegroeid. We verdienen een trainer die ons twee keer per week fanatiek wil trainen om als team nog meer te laten groeien en om op de zaterdagen de winst te pakken.”
Lijn afgelopen seizoen doortrekken
De resultaten van het afgelopen seizoen spreken volgens Norah boekdelen. “We hebben het met elkaar zelfs geschopt tot de halve finale van de bekercompetitie en deze opgaande lijn willen we komend seizoen doortrekken. We zijn bang dat wanneer er geen nieuwe trainer komt, het niveau niet vast kunnen houden. Iets waar we met elkaar zo hard voor hebben gewerkt dreigt dan verloren te gaan. Dat mag absoluut niet gebeuren!”
